Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Καληνύχτα ...................

Κάθομαι στο σαλόνι στον γνωστό καναπέ από όπου σου μιλούσα πολλές φορές...τον θυμάσε ? Πέρασαν και αυτά τα χριστούγεννα,μακριά σου όμως......θα μου πεις και πέρσι και πρόπερσι μακριά μου δεν ήσουν !!!Είδες ότι όλα όσα κάνω μόνο προβλήματα σου δημιουργούσαν.Μώρο μου είμαι τόσο φοβισμένος, τόσο μπερδεμένος εαν όλο αυτό είναι σωστό που κάνω , να σε έχω μακριά μου,να είμαι έτσι όπως είμαι εδώ δίπλα στα παιδιά μου.Είναι η ζωή μου το ξέρεις ποιο καλά από τον καθένα.Η αρρώστα του μάριου με κατακεραύνωσε με έκανα κομμάτια, μετά η μικρή, μετά ο μπαμπάς....Τι άλλο να πάθω....και πάνω απ' όλα να είμαι ο Παναγιώτης που θέλουν όλοι.Όλοι χωρίς να με ρωτήσουν ποτέ τι θέλω εγώ, τι νοιώθω εγώ,...Ξέρεις κάτι ? Είσαι η μόνη που με ρώτησε πως νοιώθω , είσαι η μόνη που με άκουσε, που κάθησε και με σκέφτηκε....και εγώ.....απλά σε έδιωξα έτσι με ένα τηλέφωνο γιατί δεν είχα την δύναμη να σε κοτάζω στα μάτια και να σου πω ότι δεν σ'αγαπώ, γιατί δεν είναι αλήθεια .Η αλήθεια είναι μια,σε αγαπώ και σε λατρεύω για όσο ζω.....θα αναπνέω για όσο υπάρχεις γιατι και μόνο η παρουσία σου στον κόσμο αυτό μου δείνει ΖΩΗ !!! Καληνύχτα νινί μου ........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου