Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011


Η αληθεια ειναι πικρη και μου καει το στομα 
η αληθεια δεν με συνχωρει σε αγαπαω ακομα............

"Θα μεινω καθισμενos πλαι σου οσο θα εισαι εδω,μπροστα σ'αυτο το ποταμι...
αν κοιμηθεις,θα πλαγιασω μπροστα στην πορτα σου...
αν φυγεις μακρια,θ'ακολουθησω τα βηματα σου...
ωσπου να μου πεις: φυγε!
και τοτε θα φυγω...
αλλα δεν θα παψω να σ'αγαπω ως την τελευταια μου μερα..."

Ηξερες να δινεσαι αγαπη μου...δινοσουνα ολακερη και δεν κραταγες για τον εαυτο σου...
παρα μονο την εγνοια αν ειχες ολακερη δοθει...

ολα μπορουσανε να γινουνε στον κοσμο αγαπη μου...
τοτε που μου χαμογελουσες...

γιατι πριν μπεις ακομα στη ζωη μου...
ειχες πολυ ζησει μεσα στα ονειρα μου...

στην πιο μικρη στιγμη μαζι σου...
εζησα ολη τη ζωη...

θα ξαναβρεθουμε μια μερα...
και τοτε...
ολα τα βραδια και ολα τα τραγουδια
θα 'ναι δικα μας...

Στον ερωτα της ζωης μου....στο Κατερινακι μου


Για να έχεις αυτά που αξίζεις
Με το σύμπαν θα συνωμοτώ
Όταν έρχεσαι να μου χαρίζεις
Τον κρυμμένο καλά εαυτό

Τέτοιος έρωτας είναι για πάντα
Στο ποτέ σου ποτέ μην με πας
Να θυμάσαι αυτή η μπαλάντα 
Είναι δώρο καρδιάς